قبل از این هیچ وقت...هیچ وقت نگفته بودی دیگه پیام ندم...زنگ نزنم...گم شم...چه اولینای شیرینی رو داریم تجربه میکنیم...درست یه سال بعد از اون خاطرات قشنگ...از کجا به کجا رسیدیم:))جای خالیت خیلی بزرگ...و پر نشدنیه... تو نیمه ی گمشده ی من بودی...وجود خودم بودی...نباید منم نیمه ی تو باشم؟...و بازم امشب خواب آغوشت بالشمو خیس میکنه...یه آغوش سرد و یک طرفه:))